De COVID-19 pandemie confronteert Vlaamse KMO’s en andere organisaties met nieuwe uitdagingen op vlak
van ontmoeten en samenwerken, zowel intern tussen medewerkers, als extern met (toekomstige) klanten en/of
andere stakeholders. Heel wat activiteiten konden de afgelopen periode niet plaatsvinden, of kunnen nog altijd
niet plaatsvinden, tenzij onder strikte voorzorgsmaatregelen. Het gaat bijvoorbeeld om tal van business events
(netwerkevents, product launch events, modeshows, handelsbeurzen, jobbeurzen, …), maar ook conferenties,
activiteiten in kader van onderwijs of product development meetings (BIM, engineering, creatieve industrie, …)
en culturele evenementen, zijn op zoek naar aantrekkelijke alternatieven die voldoende interactie toelaten.
De virtuele, online ruimte biedt tal van alternatieven die de verspreiding van het nieuwe coronavirus inperken
en de werkomgeving zowel voor medewerkers als klanten, gasten en professionele relaties corona-veilig maken.
Er zijn de gekende tools zoals Zoom, Microsoft Teams of Skype die dit deels oplossen. Deze intussen
veelgebruikte oplossingen geven slechts een beperkte nabootsing van de realiteit. Veel gebruikers geven aan
dat ze heel wat aspecten van een natuurlijke (communicatie)setting missen: de lichaamstaal, de fysieke
nabijheid, de volledige kijkervaring, … Bovendien vinden ze het vaak vermoeiend en hebben ze last van veel
afleiding.1
De meerwaarde van meer geavanceerde tools voor ‘virtuele omgevingen’ (vb. Virtual Worlds), waarmee nu al
op grotere schaal wordt geëxperimenteerd met oog op het samenbrengen en/of -werken van mensen2
, is de
authenticiteit die zij kunnen genereren. Virtuele omgevingen kunnen de werkelijkheid beter representeren dan
de klassieke gekende tools zoals Zoom en ambiëren op die manier een sterkere en meer natuurlijke beleving:
deelnemers maken immers deel uit van die (virtuele) omgeving, er is meer persoonlijk contact, de mogelijkheid
om contact te leggen (op eigen initiatief), samen te werken en te kijken naar wat je zelf wil op welk moment.
Een belangrijke vraag is of gebruikers het ook als authentieker, als natuurlijker ervaren dan de klassieke tools.
Kortom, naast de klassieke vergadertools zijn er virtuele omgevingen die een meer authentiek coronaveilig
alternatief kunnen zijn voor vele activiteiten en evenementen die niet meer kunnen plaatsvinden zoals
voorheen. KMO’s en organisaties uit diverse sectoren vinden echter door het bos de bomen niet terug in het
aanbod en de mogelijkheden van deze tools.